Każdy słyszał o tym, że w kasynach nie ma zegarów ani okien, aby gracze nie zdawali sobie sprawy, jak długo już trwonią swoje pieniądze. Lecz czy to naprawdę dobre rozwiązanie? I czy to naprawdę działa? Zgodnie z badaniami, okazuje się, że najlepiej zaprojektowane kasyna wcale nie są ciemnymi, podobnymi do labiryntu pomieszczeniami, jak mogłoby się z początku wydawać.

Nikogo nie dziwi, że biznes zbudowany na idei zachęcenia jak największej liczby ludzi do zignorowania prawdopodobieństwa oraz wydania jak największej ilości pieniędzy, będzie się starał, żeby każda rzecz pomagała w osiągnięciu tego celu. Okazuje się, że popularne poglądy na ten temat nie są tym co się sprawdza.

Największym zwolennikiem projektowania kasyn zgodnie z zasadami psychologii, którego projekty można nazwać “klasycznymi”, jest były hazardzista Bill Friedman, który został profesorem nauczającym o zarządzaniu kasynami na Uniwersytecie Nevady w Las Vegas oraz pracował jako kierownik i konsultant w wielu z nich. W celu udoskonalenia hoteli nad którymi przejął władzę, przestudiował ponad 80 kasyn w Nevadzie, próbując określić co sprawia, że ludzie do nich przychodzą. Gry same w sobie są identyczne, więc to całość doświadczenia musi być inna. Jak opisuje on to w „Stripping Las Vegas: A Contextual Review of Casino Resort Architecture”: „Jedyne istotne pytania przy projektowaniu kasyna to te: Jaki procent odwiedzających decyduje się zagrać? Jaki procent wraca, aby zagrać ponownie? Nic innego nie ma znaczenia.”

Wnioski wyciągnięte z analizy Friedmana stały się podstawą 630-stronnej książki o tytule „Designing Casinos to Dominate the Competition”. Friedman zawarł w niej najważniejsze wspólne elementy dla wszystkich kasyn odnoszących sukcesy, od początku zalegalizowania hazardu w Nevadzie, po koniec lat 90′. Jego wnioski bazują na własnych obserwacjach, ocenia on skuteczność poszczególnych elementów zastosowanych w kasynach zarabiających najwięcej pieniędzy oraz przyciągających najwięcej klientów spoza swoich gości. W jego analizie kasyna były oceniane na podstawie wysokości wygranych w kasynie, wygranych na slotach, liczby slotów, procentu graczy na automatach i ogólnej liczby graczy. Przeanalizował także stosunek liczby slotów do liczby pokojów i odkrył, że posiadanie większej ilości slotów niż pokoi świadczy o tym, że gracze z konkurencyjnych hoteli przychodzą do tego właśnie kasyna. W podobny sposób ocenił także stosunek graczy do pokojów.

Żaden aspekt nie został pominięty w analizie Friedmana, a powstałe dzięki niej 13 zasad zgadza się z niektórymi stereotypami na temat kasyn. Kilka przykładów:

• Zasada 2: Urządzenia i stoły do gry dostępne zaraz po wejściu do kasyna są lepsze niż puste lobby i przedsionki.
• Zasada 4: Układ labiryntu wygrywa z długimi, szerokimi, prostymi przejściami i alejkami.
• Zasada 8: Niski sufit jest lepszy od wysokiego.
• Zasada 9: Sprzęt do gry jako dekoracja sprawdza się lepiej od imponujących i zapadających w pamięć ozdób.
• Zasada 11: Lepiej skupić się na wyróżnieniu sprzętu do gry, niż podkreślaniu możliwości wygranej.

Jeżeli byłeś kiedyś w hotelu, gdzie kasyno było zaraz po wejściu, z niskim sufitem, małą ilością dekoracji poza stołami i maszynami, oraz układem pomieszczeń zawsze prowadzącym Cię z powrotem do kasyna, to widziałeś pomysły Friedmana w akcji.

W ciągu ostatnich 30 lat projektowanie kasyn przeszło poważne zmiany i częściowo odeszło od tych zasad. W końcu jedną z zasad projektowania wg Friedmana (#10) jest to, że „standardowy wystrój wygrywa z tematycznym wystrojem wnętrz.” Przez pewien czas nawet się to sprawdzało: pomimo że z zewnątrz hotele w Vegas prezentowały się w przeróżnych motywach, kasyna wewnątrz wyglądały zgodnie z zasadami Friedmana.

Projektant Roger Thomas nawiązał współpracę z Steve’em Wynnem przy pracy nad Bellagio i razem odeszli od klasycznych zasad projektowania kasyn wg Friedmana. Jak wyjaśniali to dla New Yorkera:

”Jeśli nad tym się zastanowić, tradycyjny układ nie ma sensu,” powiedział Thomas. „Ludzie nie chcą stawiać zakładów kiedy czują się jak w pułapce, przytłoczeni, lub zmieszani. To nie jest dobry nastrój do gry.” Zamiast tego, Wynn and Thomas pracowali zgodnie z założeniem, że ludzie będą bardziej chętni do stawiania wysokich, ryzykownych zakładów, kiedy poczują się bezpieczni i zrelaksowani. Zamiast łapać graczy w sieć automatów, co u niektórych mogło powodować lęk, kasyna powinny zachęcać ich poczuciem wyniosłości. „Ludzie dostosowują się do charakterystyki pomieszczenia,” powiedział Thomas. „Czują się uroczyście w uroczystym miejscu i bogaci w bogato wyglądającym wnętrzu. A kto nie chce czuć się bogatym?”

Thomas postanowił stworzyć kasyno, które naruszało wszystkie zasady projektowania kasyn. Podczas gdy Friedman krytykował projekt „otwartej stodoły”, jak nazywał rozległą przestrzeń o wysokim suficie, Thomas zdecydował się na strzeliste sufity pokryte jedwabną tkaniną i nalegał na przejrzysty układ wnętrza ułatwiający nawigację. Friedman zalecał ustawianie sprzętu od razu na wejściu do kasyna, z najbardziej popularnymi slotami zaraz przy drzwiach wejściowych. Thomas jednak wyobrażał sobie elegancie lobby, bez slotów, za to z ogromną szklaną rzeźbą Dale’a Chihuly’ego zwisającą z sufitu i obszernymi aranżacjami z prawdziwych kwiatów. W tradycyjnym kasynie nie ma żadnych zegarów i światła słonecznego, po to, żeby gracz stracił poczucie czasu. Thomas zdecydował się na zamontowanie antycznych zegarów i okien dachowych wpuszczających pustynne słońce do środka. Złamał nawet zasadę dotyczącą braku dekoracji na obszarze przeznaczonym do gry. Choć Friedman nalegał, że najlepszym wystrojem jest sprzęt do gry sam w sobie, Thomas starannie wyselekcjonował umeblowanie dla kasyna w stylu europejskim.

The luxurious design, which violates many traditional principles, gets its „playground design” name from David Krane’s evaluation of casino spaces, and has taken over among the resorts with the money to implement it.

Luksusowy projekt kasyna, który łamie wiele z tradycyjnych zasad, wprowadzający gracza w zrelaksowany stan bazuje na na badaniach Davida Krane’a i został zastosowany z powodzeniem w wielu różnych resortach, które było na to stać.

Znowu nadeszły święta, wraz z lampkami owiniętymi wokół domów w całym kraju, ściętymi choinkami oraz rodzinami i przyjaciółmi planującymi spędzić ten wyjątkowy czas razem. Aby upewnić się, że sezon świąteczny spędzisz bezpiecznie i nic nie stanie na drodze pomiędzy Tobą, a karpiem, zalecamy sprawdzić kilka prostych rzeczy.

Jest kilka ważnych rzeczy o których musisz pamiętać, zanim rozwiesisz w tym roku lampki. Z tyloma rodzajami lampek do wyboru w sklepach w sezonie świątecznym ważne jest, aby porównać wszystkie dostępne opcje i wybrać takie oświetlenie, które sprawdzi się najlepiej. W tym tekście porównamy oświetlenie żarowe z LEDami i pokażemy jak możesz zaoszczędzić wybierając te drugie.

Instalowanie świątecznych lampek nie będzie już tak straszne, gdy pokażemy Ci świetne pomysły na oświetlenie, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz, oraz najlepsze sposoby ich realizacji. Zastanawiałeś się kiedyś nad tym ile lampek potrzebujesz, aby choinka miała ten blask, lub gdzie najlepiej kupować lampki LEDowe? W takim razie podążaj za tym przewodnikiem po oświetleniu świątecznym i dowiedz się więcej!

Zakup lampek świątecznych

Jeśli posiadasz stare, tradycyjne lampki żarowe, które trzymasz już od wielu lat, być może z powodów sentymentalnych, to upewnij się czy, aby na pewno spełniają one najnowsze i najwyższe standardy bezpieczeństwa. Dobrym wyznacznikiem jest oznaczenie standardu bezpieczeństwa CE.

Jeżeli na Twoich lampkach brakuje takiego oznaczenia to możliwe, że lampki, które posiadasz nie przeszły testów i ich wieszanie jest niebezpieczne. Niskie standardy bezpieczeństwa oznaczają zwiększone ryzyko pożaru i świadczą o wykonaniu z tanich komponentów elektrycznych.

47% społeczeństwa przyznaje się, że nie rozumie oznaczeń na produktach elektrycznych, dlatego upewnij się, że wiesz za czym się rozglądać w trakcie zakupów w tym roku i sprawdź standard swojego obecnego oświetlenia.

Z powodu wysokiego ryzyka spowodowania pożaru przez żarówki żarowe, LEDy stają się coraz popularniejszym wyborem przy zakupie świątecznego oświetlenia. Grzeją się one mniej, mają mniejszą szansę spowodowania pożaru oraz pracują pod niższym napięciem niż tradycyjne żarówki. Z racji tego, że światełka LED to diody, a nie żarówki, mają one większą wytrzymałość i są bardziej odporne na wahania mroźnej Polskiej pogody.

Oświetlenie LED to energooszczędny wybór na tegoroczne święta Bożego Narodzenia. Ze średnią żywotnością na poziomie 50 tys. godzin biją na głowę tradycyjne żarówki, które wytrzymują około 9 tys. godzin. Wydanie tych kilku dodatkowych złotych na żarówki LED jest z pewnością warte bezpieczeństwa domu i rodziny!

Poziom oświetlenia dla sportów rozgrywanych na zewnątrz jest znacznie niższy od poziomu jasności światła słonecznego, lub oświetlenia dla takich samych dyscyplin rozgrywanych na hali. Jest to spowodowane przeważnie wyższym subiektywnym kontrastem na zewnątrz – z ciemnym niebem jako tło, oku łatwiej jest się przystosować. Poziomy jasności zależą od wymaganej dokładności w widzeniu.

Generalizując, szybka akcja, mały obiekt używany w grze (piłka do krykieta) i długi dystans patrzenia będą wymagały wysokiego poziomu oświetlenia. Analogicznie, przy niższych prędkościach, większych obiektach (piłka nożna) i krótszym dystansie patrzenia wystarczy niższy poziom oświetlenia. Sporty rozgrywane na zewnątrz oświetla się, aby zapewnić odpowiednią widoczność w trakcie treningów oraz transmisji wideo na skalę lokalną, krajową lub światową.

Dostępne są różne specyfikacje i wytyczne dotyczące oświetlenia, rekomendujące poziomy oświetlenia dla poszczególnych sportów. W Europie obowiązuje standard określający minimalny poziom oświetlenia w sporcie – EN 12193:2007. Oprócz tego związki nadzorujące określone sporty wydają własne dodatkowe specyfikacje zawierające wymogi oświetlenia.

Większość zaleceń dotyczących poziomu oświetlenia w sportach indywidualnych jest podzielona na trzy klasy:

• Klasa I – Zawody na najwyższym poziomie.
• Klasa II – Zawody na poziomie średniozaawansowanym.
• Class III – Zawody na niskim poziomie i obserwowane treningi.

Oświetlenie dla kamer nagrywających transmisje rozgrywek posiada własne wymogi i zalecenia (CIE No.83:1989).

Tabela poniżej zawiera rekomendowane poziomy oświetlenia dla wybranych sportów, zgodne z normą EN 12193:2007.